Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo fajna i zabawna. Na cale szczęście nie opasła. Książka liczy nie więcej niż 200 stron, co jest idealną obietością. Obawiam się, że gdyby miała drugie tyle to było by zdecydowanie za dużo tego dobrego. Wiec jest śmiesznie, ale nie prześmiewczo. No dobrze. Może trochę.

Bardzo fajna i zabawna. Na cale szczęście nie opasła. Książka liczy nie więcej niż 200 stron, co jest idealną obietością. Obawiam się, że gdyby miała drugie tyle to było by zdecydowanie za dużo tego dobrego. Wiec jest śmiesznie, ale nie prześmiewczo. No dobrze. Może trochę.

Mimo całego pozytywnego myślenia o książce nie ustrzeglem się krytycznych uwag. Z każdą strona na amerykańska powierzchowność i traktowanie każdego z tematów "po łebkach" denerwowało coraz to bardziej. Z drugiej strony to też taka seria Wydawnictwa Poznańskiego. Takie cosy non fiction. Czyli ma być łatwo, miło i przyjemnie. Ale nawet mimo tego. Wszystko ma swoje granice. Więc mamy bagietki, ser i wino. Kulturę, sztukę, Mina Lisę. W książce więcej o samym Paryżu niż Francji.

Mimo całego pozytywnego myślenia o książce nie ustrzeglem się krytycznych uwag. Z każdą strona na amerykańska powierzchowność i traktowanie każdego z tematów "po łebkach" denerwowało coraz to bardziej. Z drugiej strony to też taka seria Wydawnictwa Poznańskiego. Takie cosy non fi...

Rozwiń

Zwiń

W sumie to fajnie było poczytać o zdobyciu Monte Cassino bez zadecia i przesadnego czapkowania. Co nie zmienia faktu, że trudno jest mi sobie wyobrazić te walki. Fajnie się czyta. Nawet jak się historykiem nie jest. Mimo wszystko trzeba mieć choć mgliste pojęcie. Dla równowagi warto sięgnąć do Wańkowicza.

W sumie to fajnie było poczytać o zdobyciu Monte Cassino bez zadecia i przesadnego czapkowania. Co nie zmienia faktu, że trudno jest mi sobie wyobrazić te walki. Fajnie się czyta. Nawet jak się historykiem nie jest. Mimo wszystko trzeba mieć choć mgliste pojęcie. Dla równowagi warto sięgną...

Rozwiń

Zwiń

Krótko i na temat. Ksiazka genialna. Nie ma drugiej takiej. Warto sięgać. W temacie wszystko co potrzeba.

Krótko i na temat. Ksiazka genialna. Nie ma drugiej takiej. Warto sięgać. W temacie wszystko co potrzeba.

Ksiazka dwóch prędkości. Do połowy na 10 gwiazdek. Druga części na 4. Średnia 7 gwiazdek w mojej ocenie. W połowie akcją siada, a wraz z tym moje zainteresowanie tematem. Szkoda. W sumie ksiazka z ogromnym potencjałem. Niestety niewykorzystanym. Ale mimo to warto sięgnąć.

Ksiazka dwóch prędkości. Do połowy na 10 gwiazdek. Druga części na 4. Średnia 7 gwiazdek w mojej ocenie. W połowie akcją siada, a wraz z tym moje zainteresowanie tematem. Szkoda. W sumie ksiazka z ogromnym potencjałem. Niestety niewykorzystanym. Ale mimo to warto sięgnąć.

Bardzo lubię czytać o tych czasach i tych ludziach. Kolejna w serii po biografiach Kobuszewskiego i Gołasa. Stanowiaca doskonale uzupełnienie w ciągu ludzi, faktów i zdarzeń.

Nie ukrywam, że czekam na kolejne. Co do samej książki. Nie przegadana, pełna anegdot i ciekawostek. Wspaniałą i godna polecenia.

Bardzo lubię czytać o tych czasach i tych ludziach. Kolejna w serii po biografiach Kobuszewskiego i Gołasa. Stanowiaca doskonale uzupełnienie w ciągu ludzi, faktów i zdarzeń.

Nie ukrywam, że czekam na kolejne. Co do samej książki. Nie przegadana, pełna anegdot i ciekawostek. Wspaniałą i...

Rozwiń

Zwiń

Co tu pisać. Sam nie wiem czy jest tu osoba, która nie wie kim a właściwie czym jest instytucja zwana Stephen King. Outsider. W 100 proc. Kinga w Kingu. Klasa sama w sobie. Nie ma dwóch zdań. Wspaniałe się czyta. Tyle i aż tyle.

Co tu pisać. Sam nie wiem czy jest tu osoba, która nie wie kim a właściwie czym jest instytucja zwana Stephen King. Outsider. W 100 proc. Kinga w Kingu. Klasa sama w sobie. Nie ma dwóch zdań. Wspaniałe się czyta. Tyle i aż tyle.

Bomba. Nic więcej nie muszę dodawać. Minier to takie moja guilty pleasure. Coś co raz w roku na wiosne, kiedy w Polsce wydawane sa przewaznie ksiazki Bernarda bawi od lat. Uwielbiam i złego słowa nie pozwolę powiedzieć.

Bomba. Nic więcej nie muszę dodawać. Minier to takie moja guilty pleasure. Coś co raz w roku na wiosne, kiedy w Polsce wydawane sa przewaznie ksiazki Bernarda bawi od lat. Uwielbiam i złego słowa nie pozwolę powiedzieć.

Słaba i z czasem nudna. Przyznam się, że przeczytałem tylko 2/3 i odłożyłem. Nie żałuję. Spodziewałem się czegoś więcej.

Słaba i z czasem nudna. Przyznam się, że przeczytałem tylko 2/3 i odłożyłem. Nie żałuję. Spodziewałem się czegoś więcej.

Kąckiemu nie wyszło. Chciał na poważnie a wyszło śmiesznie. A może inaczej smieszne by było gdyby to nie byla prawda. Więc to taki śmiech przez łzy.

Książka o policyce. Właściwie politykach. Głównie Korwinie i jego partiach. Zaryzykuje stwierdzenie, że tak zupełnie przypadkiem Kącki obnażył wszelkie wady demokracji. Dopiero po ekturze "Chłopców" zdałem sobie sprawę po jak cienkim lodzie stąpamy. Jak może skończyć się głosowanie dla żartu, dla jaj, żeby było śmiesznie.

Wierzcie mi. Może być gorzej. Książka pokazuje politykę od kuchni. Ma niestety charakter uniwersalny.

Kąckiemu nie wyszło. Chciał na poważnie a wyszło śmiesznie. A może inaczej smieszne by było gdyby to nie byla prawda. Więc to taki śmiech przez łzy.

Książka o policyce. Właściwie politykach. Głównie Korwinie i jego partiach. Zaryzykuje stwierdzenie, że tak zupełnie przypadkiem Kącki obnaż...

Rozwiń

Zwiń